Σκηνοθέτησε μια ιστορία καραντίνας ή μη, με ένα μόνο πλάνο. Διάρκειας 1-3 λεπτά. 

Η ιδέα είναι να φτιάξουμε στο σπίτι μας, με ό,τι έχουμε, ένα κινητό, ένα ipod, μια μικρή βιντεοκάμερα ή ίσως την κάμερα των γονιών, μια ταινία μέχρι 3 λεπτά, που δε θα χρειάζεται υπολογιστή και τεχνική επεξεργασία, αλλά θα είναι αυτούσια και έτοιμη μόλις τελειώσει το γύρισμα! 

Η ταινία μονοπλάνο (ταινία που αποτελείται από ένα μόνο πλάνο) είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για ένα σκηνοθέτη καθώς προϋποθέτει σκέψη, σχεδιασμό, οργάνωση και πρόβα. Αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα εντυπωσιακό, καθώς η συνεχόμενη λήψη βίντεο, χωρίς την παρεμβολή του μοντάζ, παρασύρει το θεατή με την αληθοφάνεια της να παρακολουθήσει την ιστορία στο χρόνο ακριβώς που αυτή εξελίχθηκε. 

Επίσης είναι τεχνικό επίτευγμα καθώς προϋποθέτει συγχρονισμό πολλών παραγόντων (ηθοποιοί, κάμερα, φώτα, ήχος, σκηνικά) χωρίς τη δυνατότητα διόρθωσης ενός τεχνικού προβλήματος στον υπολογιστή αργότερα. 

Από τι αποτελείται μια ταινία;  

Μια ταινία είναι μια οπτικοακουστική ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Αποτελείται δηλαδή από τρεις πράξεις και ταυτόχρονα από πάρα πολλές σκηνές. 

Τι όμως κάνει μια ιστορία να είναι άξια να ειπωθεί; 

Μια ιστορία για να μας παρασύρει και να μας κάνει να έχουμε αγωνία και ενδιαφέρον για την πορεία του ήρωα, χρειάζεται να έχει μερικά πολύ απλά στοιχεία: 

Έναν πρωταγωνιστή που θέλει κάτι πάρα πολύ (από κάτι πολύ απλό πχ να θέλει να βρει παγωτό~αλλά μέσα στην έρημο, ως κάτι πολύ σύνθετο, να εξιχνιάσει ένα πολιτικό έγκλημα~σε ένα αυταρχικό καθεστώς), αλλά στην προσπάθεια του να το κατακτήσει, συναντάει πάρα πολλές δυσκολίες, που συνήθως γίνονται όλο και μεγαλύτερες κατά τη διάρκεια της ταινίας. Αυτές οι δυσκολίες φέρνουν τον ήρωα αντιμέτωπο με τον εαυτό του, τα όρια του και ξεδιπλώνουν στοιχεία της προσωπικότητας του. Στη δυσκολότερη φάση της ιστορίας του, ο πρωταγωνιστής συνήθως θα πρέπει να κάνει μια επιλογή που μπορεί να τον φέρει κοντά στον στόχο ή και να τον απομακρύνει. Ό,τι κι αν γίνει στο τέλος, ο ήρωας θα έχει αλλάξει, θα έχει ωριμάσει και ταυτόχρονα και το κοινό μαζί του.

Τι είναι σκηνή; 

Σκηνή είναι μια ενότητα δράσης, ένα συμβάν που συντελείται σε ένα χώρο και χρόνο. Κάθε σκηνή έχει ως στόχο να μας γνωρίσει τους ήρωες της ταινίας ή να προχωρήσει τη δράση παρακάτω. Σκεφτείτε το σαν μια παράγραφο σε ένα μυθιστόρημα. Άλλές φορές μαθαίνουμε πως σκέφτεται ή τί φαντάζεται ο ήρωας, και άλλες φορές κάτι του συμβαίνει στην πραγματικότητα και πρέπει να δράσει. 

Κάθε καλή σκηνή έχει επίσης αρχή, μέση και τέλος. Το τέλος βρίσκει τον ήρωα αλλαγμένο: είτε έχει μάθει κάτι καινούριο, είτε έχει ένα νέο στόχο, και προχωρά στην επόμενη σκηνή. Έτσι σιγά σιγά εξελίσσεται η ιστορία. Κάθε σκηνή μπορεί να αποτελείται από ένα έως και δεκάδες πλάνα! 

Τι είναι Σεκάνς; 

Σεκάνς είναι μια αλληλουχία, μια ενότητα σκηνών που ασχολούνται με την ίδια θεματική.Στις σεκάνς υπάρχει αλλαγή χώρου και χρόνου, αλλά ενότητα δράσης. Πχ. Ο ήρωας τριγυρίζει σε διάφορους δρόμους της πόλης ψάχνοντας τη γάτα του. Μπορεί να πάει σε πέντε διαφορετικούς δρόμους, σε πέντε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αλλά η δράση είναι η ίδια: η αναζήτηση της γάτας. 

Τι είναι το Πλάνο; 

Το πλάνο είναι η βασική μονάδα της κινηματογραφικής αφήγησης, σαν την πρόταση μέσα σε ένα βιβλίο. Το πλάνο διαρκεί από τη στιγμή που ο κάμεραμαν ή αλλιώς ο οπερατέρ, αρχίζει την εγγραφή βίντεο REC μέχρι να ακούσει το CUT από το σκηνοθέτη και σταματήσει την εγγραφή. 

Συνήθως τα πλάνα από μόνα τους δεν λένε μια ολοκληρωμένη ιστορία. Κάθε πλάνο μας δίνει άλλες πληροφορίες ανάλογα με το μέγεθος και γωνία λήψης του.1 Μέσα από το μοντάζ - τη σύνθεση των πλάνων σε πρόγραμμα υπολογιστή - γίνεται η ανακατασκευή των σκηνών σε ροή. 

Υπάρχουν όμως και σκηνές που αποτελούνται από ένα μόνο πλάνο - Οι σκηνές μονοπλάνο ή το πλάνο σεκάνς. 

(1 Για τις ορολογίες των πλάνων : σελ 8 )

Τι είναι το μονοπλάνο ή πλάνο σεκάνς; 

Ένα μονοπλάνο είναι μια αφηγηματική ενότητα που λαμβάνει χώρα ολοκληρωμένη μέσα στη διάρκεια ενός μόνο πλάνου. Χρειάζεται να έχει και αυτό αρχή, μέση και τέλος και να εμπεριέχει όλες τις οπτικές και ακουστικές πληροφορίες που θα μας κάνουν να καταλάβουμε την ιστορία. Σκεφτείτε το σαν μια ολοκληρωμένη μεγάλη πρόταση, με κόμματα, δευτερεύουσες προτάσεις, άνω τελείες ίσως και μεταφορές ή παρομοιώσεις. Ο χώρος δράσης της σκηνής μπορεί να είναι ένας αν η κάμερα είναι σταθερή, αλλά μπορεί και να αλλάζει, αν η κάμερα κινείται και ακολουθεί τις δράσεις των ηρώων. 

Το μονοπλάνο αποτελεί το πιο εκλεπτυσμένο τρόπο για να αφηγηθεις μια μικρή ιστορία (ενότητα δράσης) , καθώς προϋποθέτει ο σκηνοθέτης να έχει σκεφτεί με ποιό τρόπο σε αληθινό χρόνο θα καταφέρει να μας παρουσιάσει το βασικό ήρωα, τί θέλει αυτός ο ήρωας, τί κάνει για να το πετύχει, και το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, θετικό ή αρνητικό. 

Εδώ μπορείτε να δείτε μια πολύ απλή ιστορία ενάμιση λεπτού που αποτελείται από ένα μόνο πλάνο. https://www.youtube.com/watch?v=j0HoMaaQj9I 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ 

Πρώτα χρειάζεται να φτιάξετε μια ιστορία! Σκεφτείτε ότι μπορεί να είναι μια απλή καθημερινή ιστορία ή μια εντελώς φανταστική. Προτείνουμε ιστορίες που ξέρετε καλά ή που σας έχουν συμβεί! Αυτό θα δώσει μεγαλύτερη αληθοφάνεια στο τελικό αποτέλεσμα. 

Παραδείγματα για έμπνευση:

 α)Μια μικρή ιστορία καραντίνας:παρουσίαση των ατόμων και των κατοικίδιων και πώς περνάνε τη μέρα τους. 

β) μια διαδρομή από το παιδικό δωμάτιο στην κουζίνα ή το αντίστροφο και όλα τα εμπόδια που μπορεί να παρεμβάλλονται (παιχνίδια, ρούχα, βιβλία πεταμένα, η γάτα ή ο σκύλος μου, το τηλέφωνο που χτυπά) 

γ) η προσπάθεια να μαγειρέψουμε κάτι αλλά να μην βρίσκουμε όλα τα υλικά 

δ) η καταγραφή της επιστροφής της μαμάς ή του μπαμπά από το σουπερμάρκετ και η αποτύπωση της αποστείρωσης του φαγητού και των ρούχων (κωμωδία!) 

ε) τι κάνετε για να μην βαριέστε 

ζ) την απέλπιδα προσπάθεια για λίγο ήλιο και καθαρό αέρα! 

Και πολλά άλλα καλύτερα που θα φανταστείτε εσείς! Είναι άπειρες οι δυνατότητες των μικρών ιστοριών που μπορούν να χωρέσουν σε ένα πλάνο. 

ΣΕΝΑΡΙΟ 

οδηγίες 

1) Διαλέξτε ένα ήρωα για την ταινία σας: η μαμά, η αδελφή, η γάτα σας, ή και εσύ η 

ίδια/ος ή ακόμη και η κάμερα ως μάτι του ήρωα. 

2) Δώστε του/της ένα στόχο: πχ, να πάρει τηλέφωνο, να φτιάξει φαΐ, να διαβάσει, να κάνει σκανταλιά, να πλύνει χέρια, να αποστειρώσει τα φαγητά, να θέλει να κοιμηθεί κλπ 

3) Δώστε του/της μερικά εμπόδια που πάνε κόντρα στο στόχο του ήρωα: θέλει κάποιος να δουλέψει ή να κοιμηθεί αλλά έχει πολύ θόρυβο από όλη την οικογένεια που βρίσκεται στο σπίτι κλπ κλπ 

4) Τέλος: βρείτε μια ιδέα- έξυπνη λύση για τον ήρωα να ξεπεράσει το πρόβλημα και 

να πετύχει το στόχο του ή κάποιον καλύτερο ακόμη στόχο! 

ΚΑΜΕΡΑ 

οδηγίες 

Η κάμερα στον κινηματογράφο είναι ένας ακόμη χαρακτήρας μέσα στην ταινία. Είναι η “γλώσσα” του σκηνοθέτη και οδηγεί τον θεατή να δει μόνο αυτά που χρειάζεται για να καταλάβει την ιστορία. 

Η κάμερα στο μονοπλάνο μπορεί είτε να είναι είτε σταθερή είτε κινούμενη. 

α) Σταθερή Κάμερα. 

Αν διαλέξετε η κάμερα να είναι σταθερή, τότε θα την σταθεροποιήσετε κάπου (αν κατα τύχη έχετε τριπόδι ακόμη καλύτερα) ή θα την κρατάτε εσείς ή κάποιος άλλος σταθερή. Αυτό σημαίνει ότι η ιστορία σας θα διαδραματιστεί αυστηρά στο κάδρο που έχετε επιλέξει. 

Σκεφτείτε πόσο σημαντική είναι η είσοδος και η έξοδος του χαρακτήρα και των υπόλοιπων ηθοποιών από το κάδρο. Πολλές φορές η απουσία του ήρωα, η έξοδος του από το κάδρο και οι ήχοι που ακούγονται εκτός κάδρου μπορεί να ξαφνιάσουν, να φοβήσουν ή να κάνουν το θεατή να γελάσει. 

Επίσης ένα σταθερό κάδρο για μεγάλο χρονικό διάστημα, επιτρέπει στο θεατή να μελετήσει καλά την εικόνα, να έχει μια συνολικότερη εικόνα της ιστορίας, να ξέρει και να4 

καταλαβαινει ποιό πολλά για το τί συμβαίνει ή για τις σχέσεις των ανθρώπων της σκηνής. 

Μπορείτε να δείτε την παρακάτω σκηνή, που είναι όλη γυρισμένη σε ένα σταθερό μονοπλάνο. Αναλογιστείτε για τις σχέσεις των 2 χαρακτήρων όπως έχουν τοποθετηθεί στο κάδρο, και τί γνωρίζετε εσείς για το τί συμβαίνει στην σκηνή σε σχέση με αυτούς. 

Σκηνή από την ταινία : Ένα Περιστέρι Έκατσε σε Ένα Κλαδί Συλλογιζόμενο την Ύπαρξή του, του Ρόι Άντερσον (2014) https://www.youtube.com/watch?v=z-hiLRP4Gqk

β)Κινούμενη κάμερα 

β1) Η κάμερα ακολουθεί τον ήρωα από πίσω - Κάμερα στο χέρι, σαν ντοκιμαντέρ. 

Η κάμερα μπορεί να ακολουθεί τον ήρωα από πίσω συνεχώς. Ο ηθοποιός στην προκειμένη “χορεύει” με την κάμερα, μια είναι με την πλάτη στην κάμερα, έπειτα μπορεί να γυρίσει 180 μοίρες και ξαφνικά να βρεθεί με το πρόσωπο στην κάμερα, ή 90 μοίρες και να τον καταγράφει η κάμερα από το πλάι. Συνήθως αυτού του είδους οι λήψεις χρησιμοποιούνται για ιστορίες που στοχεύουν στην κατανόηση ενός χαρακτήρα σε βάθος, και στην ξεδίπλωση του εσωτερικού του κόσμου. 

Μπορείτε να δείτε την παρακάτω σκηνή. Βλέπουμε μια απλή διαδρομή ενός κοριτσιού που κουβαλάει ένα μπιτόνι με αέριο στο τροχόσπιτο όπου διαμένει. Εντοπίστε τα εμπόδια που συναντά στη διαδρομή της, πώς αυτά μπαίνουν και βγαίνουν από το κάδρο, τί μαθαίνουμε για το χαρακτήρα της από τις αντιδράσεις της, και αν στο τέλος παρουσιάζει μια μικρή αλλαγή ο χαρακτήρας. 

Σκηνή από την ταινία : Ροζέττα των Αδελφών Νταρντέν (1999) https://www.youtube.com/watch?v=cOlh6jW60Qs 

β2) το μάτι του σκηνοθέτη 

Η κάμερα μπορεί να είναι ανεξάρτητη από τον ήρωα, και να αναδεικνύει και να αποκαλύπτει ανθρώπους, μέρη του σκηνικού κλπ, σύμφωνα με τις επιθυμίες του σκηνοθέτη. Υπάρχει μεγάλη ελευθερία σε αυτήν την επιλογή, αρκεί να έχετε λόγο για τις επιλογές που κανετε. 

Μπορεί η κάμερα να ξεκινάει από την κουζίνα, να παρακολουθεί ένα ήρωα στην κουζινα και έπειτα όταν ο ήρωας πάει στο σαλόνι, (ανάλογα με το σχεδιασμό του σπιτιού) είτε5 

να ακολουθήσει τον ήρωα από πίσω (κινούμενη), είτε απλώς να κάνει πανοραμίκ (μια οριζόντια κίνηση της κάμερας) και να ακολουθήσει την διαδρομή του ηθοποιού σε ένα διπλανό χώρο παραμένοντας στο ίδιο σημείο σε όλη τη διάρκεια του πλάνου. Η κινούμενη κάμερα επίσης μπορεί να έχει δική της κίνηση, να “εγκαταλείψει” για λίγο τον ήρωα και να ταξιδεψει στο χώρο, υποδεικνύοντας μερη της ιστορίας ( το σκηνικό - το σπίτι) που αποκαλύπτουν στοιχεία της προσωπικότητας του ήρωα. 

Δείτε την παρακάτω σκηνή. Πρόκειται για ένα από τα πιο διάσημα μονοπλάνα στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Αναλογιστείτε γιατί ο σκηνoθέτης επέλεξε η κάμερα να απελευθερωθεί απο τους χαρακτήρες και τί συναισθήματα σας δημιουργεί εσας ως θεατές; Σκεφτείτε επίσης πόσος συντονισμός μπορεί να χρειάστηκε έτσι ώστε κάθε αμάξι και κάθε ηθοποιός να κινείται τη συγκεκριμένη στιγμή που η κάμερα τους τραβάει. 

Σκηνή από την ταινία : Weekend του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (1967) https://vimeo.com/120901413 

β3) Υποκειμενικο πλάνο: τα μάτια του ήρωα 

Η κάμερα είναι τα μάτια του βασικού σας ήρωα κι εμείς βλέπουμε τον κόσμο και την ιστορία να ξεδιπλώνεται μέσα από τη δική του/της οπτική γωνία. Σε αυτήν την επιλογή ο ήχος παίζει σημαντικό ρόλο και πρέπει να αποφασίσετε αν ο άνθρωπος πίσω από την κάμερα θα μιλάει και θα σχετίζεται με τα τεκταινόμενα στης ιστορίας ή απλά θα τα παρακολουθεί. 

Ήχος οδηγίες 

1) Σε αυτό το πείραμα, δοκιμάζουμε να φτιάξουμε με έτοιμη ταινία απο το REC της κάμερας μέχρι την παύση της. Άρα ό,τι ηχους χρειαζόμαστε, φροντίζουμε να τους παράξουμε στη διάρκεια του πλάνου. Πχ. Αν πρέπει να ακουστεί η φωνή του μπαμπά από το άλλο δωμάτιο, φροντίζουμε μετά από πρόβες, να κάνουμε σήμα στο μπαμπά (που θα βρίσκεται σε μια απόσταση για να ακουγεται η φωνή ότι έρχεται από μακριά) να πει την ατάκα του την στιγμή που θέλουμε. 

2) Μουσική μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο αν η πηγή μετάδοσης (τηλεόραση, υπολογιστής, cd/mp3 player, κινητο) βρίσκεται κάποια στιγμή μέσα στο πλάνο μας. 

3) Αν θέλουμε να κάνουμε voice over ( να έχουμε δηλαδή αφηγητή στην ιστορία μας) τότε θα κάνουμε πρόβα και ταυτόχρονα με το γύρισμα του μονοπλάνου μας, ο αφηγητής μας (εμείς ή κάποιος από το σπίτι μας) θα διαβάζει τον μονόλογο κοντά στο μικρόφωνο της κάμερας. Αυτό προϋποθέτει πολλές προβες, αλλά αξίζει τον κόπο. 

Φώτα Οδηγίες 

Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε όλες τις πηγές του φωτός που έχουμε τη διάθεση μας, έτσι ώστε η εγγραφή βίντεο να εχει όσο το δυνατόν λιγότερο θόρυβο (Πιξελ). 

Αν είναι πρωί: ανοίγουμε κουρτίνες, διαλέγουμε τα πιο φωτεινα δωμάτια του σπιτιου, τοποθετουμε ίσως τη δράση μας κοντά σε μπαλκόνι. Αποφεύγουμε να γυρίσουμε το πλάνο μας με το φωτισμένο παράθυρο στο βάθος, γιατι τα πρόσωπα της σκηνής θα βγουν σκοτεινά (εκτός κι αν αυτό το εφε θέλουμε να δημιουργήσουμε). Μπορείτε να το δοκιμάσετε και να δείτε ποιό μέρος του σπιτιού είναι το καλύτερο. 

Αν η ιστορία μας πρέπει να εξελιχθεί βράδυ: Ανοιγουμε όλα τα φωτιστικά του σπιτιού, και αν γίνεται τοποθετούμε τα φωτιστικά σε καίρια σημεία του σπιτιού, σημεία όπου ο ήρωας κάθεται ή μιλάει και χρειάζεται να δούμε πιο καθαρά το πρόσωπο του. 

Πρόβες! 

Για να πετύχει το μονοπλάνο μας χρειάζεται πρόβες. Ο σκηνοθέτης ειναι σαν μαέστρος μιας ορχήστρας, πρέπει να συντονίσει όλα τα επιμέρους (τους ηθοποιούς, την κάμερα, τον ήχο) για να πετυχει το ρυθμό που θέλει. 

Οπότε κάντε την ιδέα σας πρόβα πολλές φορές για να μάθετε το σωστό συγχρονισμό που χρειάζεται. Το μονοπλάνο μπορεί να διαρκεί απο 30δ έως 3 λεπτά. Μέσα σε αυτά τα 2 λεπτά καλείστε να πείτε μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Άρα κάθε δευτερόλεπτο μετρά! 

Θα κληθείτε με τις προβες να βρείτε εσείς το σωστό ρυθμό που περπατάνε οι ηθοποιοί σας, το σωστό σημείο που μπαίνει ένας νέος χαρακτήρας στο πλάνο ή που χτυπάει ένα τηλέφωνο, να βρείτε δηλαδή τον εσωτερικό ρυθμό του πλάνου σας, οπως κάνουν και όλοι οι μεγάλοι σκηνοθέτες κινηματογράφου. 

Όταν νοιώσετε ό,τι όλοι ξέρουν το ρόλο τους, τότε πάτε γύρισμα. Μπορεί να χρειαστεί να το κανετε 2 και 3 και 4 φορες καμια φορά. Όταν είστε χαρουμενοι με το αποτέλεσμα, μας στέλνετε την καλύτερη λήψη! 

ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΝΟ 

Μεγέθη - κάδρα 

Πολύ γενικό πλάνο 

Στα πλάνα αυτά πρωταγωνιστεί ο χώρος, είτε εξωτερικός είτε εσωτερικός και μας δίνουν πληροφορίες για το μέρος όπου εκτυλίσσεται η ιστορία. Οι άνθρωποι - αν υπάρχουν - είναι μικροσκοπικοί σε σχέση με το κάδρο και δυσδιάκριτοι. 

Γενικό πλάνο

Το πιο καθιερωμένο εισαγωγικό πλάνο για ταινίες. Είναι πιο σφιχτό από το προηγούμενο. Είναι ορατή η παρουσία ανθρώπων, αλλά και πάλι δεν διακρίνουμε πολλά χαρακτηριστικά τους. 

Μεσαίο πλάνο

Στα πλάνα αυτά, τα άτομα φαίνονται ολόκληρα (από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, και καταλαμβάνουν σχεδόν όλο το ύψος τους κάδρου). Μπορούμε να δούμε καθαρα τα φυσικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων και να παρακολουθησουμε τις δράσεις και τους διαλόγους τους. Υπάρχει μια ίση αναλογία με τους ανθρώπους και το σκηνικό. Έτσι, είναι διακριτές και πολλές λεπτομέρειες στο σκηνικό. 

Αμερικάνικο πλάνο

Σε αυτά τα πλάνα οι άνθρωποι καδράρονται από το κεφάλι ως τα γόνατα. Αυτό το πλάνο έγινε δημοφιλές από τα παλιά γουέστερν και έμεινε να αποκαλείται αμερικάνικο πλάνο. 

Κοντινό πλάνο 

Οι άνθρωποι και τα πρόσωπά τους πρωτοστατούν στο κάδρο, ενώ ο χώρος και το σκηνικό φαίνονται στο βάθος ή είναι πολλές φορές φλού. Οι άνθρωποι καδράρονται από το στήθος και πάνω. Το πλάνο αυτό δίνει έμφαση στον άνθρωπο, τις ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα. 

Γκρό πλάνο

Ή αλλιώς πολύ κοντινό πλάνο. Το κεφάλι / πρόσωπο του ηθοποιού καταλαμβάνει όλο το κάδρο. (Μπορεί να είναι και άλλα μέρη του σώματος αντί για το κεφάλι) Η κάμερα είναι πια τόσο κοντά στον ηθοποιό, που θα λέγαμε ότι εισάγεται σε υποκειμενικούς προσωπικούς χώρους των χαρακτήρων και αναδεικνύει τη δική τους υποκειμενική βίωση των γεγονότων της ταινίας. 

Πολύ γκρό πλάνο - λεπτομέρεια 

Αυτά τα πλάνα είναι εξαιρετικά κοντινά πλάνα ενος αντικειμένου ή ενός τμήματος του σώματος- όπως το μάτι, ή το στόμα, και δίνει έμφαση σε μια συγκεκριμενη λεπτομέρεια που πρεπει να οπωσδήποτε να προσέξει ο θεατής για να προχωρήσει η ιστορία και συνήθως με στόχο να δημιουργήσει ένταση και σασπένς. 

ΓΩΝΙΑ ΛΗΨΗΣ 

ΘΕΣΗ ΚΑΜΕΡΑΣ

 Κάθε ένα από τα παραπάνω πλάνα μπορούν να έχουν τις παρακάτω ιδιότητες. 

Η γωνία λήψης προσδιορίζεται από τη θέση της κάμερας σε σχέση με τη θέση του αντικειμένου που κινηματογραφούμε. 

Κανονική γωνία

Η κάμερα βρίσκεται στο ύψος των ματιών του ανθρώπου. 

Πλονζέ 

Η κάμερα βρίσκεται ψηλά και κινηματογραφεί τους ανθρώπους στρέφοντας το φακό προς το έδαφος. Οι άνθρωποι φαίνονται να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, και όσο πιο μεγάλη είναι η γωνία λήψης τόσο πιο μικροί ή συντετριμμένοι, νικημένοι φαίνονται οι άνθρωποι. 

Κόντρ Πλονζέ 

Η κάμερα βρίσκεται χαμηλά και τραβάει τους ανθρώπους με το φακό να κοιτά ψηλά. Αυτό δίνει μια αίσθηση δύναμης και μεγαλείου. 

Λοξή γωνία

Η κάμερα δεν είναι ευθυγραμμισμένη με το έδαφος αλλά γέρνει. Αυτά τα πλάνα δίνουν την αίσθηση ότι ο κόσμος δεν είναι στέρεος, ότι κλονίζεται. 

Υποκειμενικό πλάνο Η κάμερα είναι πια τα μάτια του χαρακτήρα, και εμείς οι θεατές βρισκόμαστε στο προνόμιο να βλέπουμε αυτά που βλέπει ο ήρωας.